حل مسائل کشور در حوزه اشتغال، نوآوری، کارآفرینی و فناوری با تمرکز بر کسب‌وکارهای خرد و صنایع کوچک

کسب‌وکارهای خرد و صنایع کوچک به‌عنوان موتور محرک توسعه اقتصادی و اجتماعی، از طریق کارآفرینی، نوآوری، پویایی صنعتی و ایجاد اشتغال پایدار نقش تعیین‌کننده‌ای در رشد تولید ناخالص داخلی و کاهش فقر دارند. اهمیت این بنگاه‌ها در شرایطی برجسته‌تر می‌شود که اقتصاد جهانی از تولیدمحوری به سمت مشتری‌محوری حرکت کرده و نیاز به انعطاف‌پذیری، واکنش سریع به تغییرات محیطی و کاهش ریسک افزایش یافته است. با این حال، توسعه این بخش در ایران با موانع ساختاری مواجه است؛ از جمله فقدان تعریف واحد و سیاست‌گذاری منسجم در میان دستگاه‌های مختلف، وابستگی شدید تأمین مالی به نظام بانکی و ضعف استفاده از ابزارهای نوین بازار سرمایه، فاصله معنادار میان آموزش دانشگاهی و نیازهای واقعی صنعت، کندی تولید محتوای علمی نسبت به سرعت تحول فناوری، و چالش کمبود نیروی انسانی ماهر و نیمه‌ماهر که با مهاجرت کارآفرینان و نیروهای متخصص تشدید شده است. علاوه بر این، ضعف در فروش، بازاریابی و خدمات پس از فروش، کارآمدی بنگاه‌ها را کاهش می‌دهد. راهبردهای پیشنهادی بر ضرورت توجه هم‌زمان به صنایع بزرگ و بنگاه‌های خرد در سبد سیاست‌گذاری اشتغال، جهت‌دهی سرمایه‌گذاری به سمت صنایع کوچک برای افزایش بهره‌وری و ارزش افزوده، حمایت هدفمند از کارآفرینان متناسب با مرحله توسعه کشور، تقویت همکاری دانشگاه و صنعت برای حل مسائل عملی، و اصلاح فرهنگ سازمانی با ترویج رویکرد «خرید خدمت» به‌عنوان بستر کارآمدسازی مدیریت تأکید دارد.